II მსოფლიო ომის შემდეგ ამერიკელებმა ათობით სხვადასხვა სუვერენული ქვეყნის ლიდერის მკვლელობა დაგეგმეს

ინტერნეტ-პორტალ “პოლიტიკანო’ს” ხელმძღვანელი გიორგი მდივანი მეტად მნიშვნელოვან და ყურადსაღებ პოსტს აქვეყნებს სოც,ქსელში:

 “ამერიკელებმა ახლო აღმოსავლეთის ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი პოლიტიკური და სამხედრო ფიგურა ყასემ სოლეიმანი მოკლეს. მოკლეს უპილოტო დრონის მეშვეობით, ვერაგულად, ლაჩრულად. ეს ფაქტიურად ირანისთვის ომის გამოცხადების ტოლფასი იყო.⭕️ მარტო II მსოფლიო ომის შემდეგ (ანუ შედარებით მშვიდ ფაზაში, რაც შევიდა მსოფლიო) ამერიკელებმა CIA (ცენტრალური სადაზვერვო სააგენტო)-ს დახმარებით ათობით სხვადასხვა სუვერენული ქვეყნის ლიდერის მკვლელობა დაგეგმეს. ქვემოთ მოყვანილ სიაში წარმოგიდგენთ 1949 წლის შემდეგ ამერიკელების მიერ სხვადასხვა ქვეყნების მმართვალების ლიკვიდაციის მცდელობებს და მკვლელობებს, რაც CIA-ის არქივებით დასტურდება და არანაირ კითხვის ნიშანს არ ტოვევს:

 1949 წ. – კიმ გუ (კორეელი ოპოზიციონერი ლიდერი)
 1950-იანები – ჩოუ ენლაი (ჩინეთის პრემიერ მინისტრი) – მასზე ამერიკელებმა რამდენიმე თავდასხმა მოაწყვეს
 1950-იანები – სუარნო (ინდონეზიის პრეზიდენტი)
 1951 წ. – კიმ ირ სენი (ჩრდილოეთ კორეის ლიდერი)
 1953 წ. – მოჰამედ მოსადიყი (ირანის პრემიერ-მინისტრი)
 1955 წ. – ჯავაჰარლალ ნერუ (ინდოეთის პრემიერ მინისტრი)
 1957 წ. – გამალ აბდელ ნასერი (ეგვიპტის პრეზიდენტი)
1959, 1963, 1969 წწ – ნოროდომ სიანუკი (კაბმოჯის პრეზიდენტი)
 1950-1970 წ.წ – ხოსე მარია ფიგერესი (კოსტა-რიკის პრიზიდენტი) მისი მკვლელობის 2 მცდელობა
 1961 წ. – ფრანსუა დიუვალე (ჰაიტის ლიდერი)
 1961 წ. – პატრის ლუმუმბა (კონგოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პრემიერ-მინისტრი)
 1961 წ. – რაფაელ ლეონიდას ტრუხილიო (დომინიკანას რესპუბლიკის ლიდერი)
 1963 წ. – ნგო დინ ზემი (სამხრეთ ვიეტნამის პრეზიდენტი)
1960-1990 წწ. – ფიდელ კასტრო (კუბის პრეზიდენტი) ამერიკელების მიერ მის ლიკვიდაციის (მოწამვლა, ტერაქტი) 10-ობით სხვადასხვა მცდელობა
 1965-1966 წწ – შარლ დე გოლი (საფრანგეთის პრეზიდენტი)
 1967 წ.- ერნესტო ჩე გევარა
 1970 წ. – გენერალი რენე შნაიდერი (ჩილეს არმიის მთავარსარდალი)
 1970 წ. – სალვადორ ალიენდე (ჩილეს პრეზიდენტი)
 1970-იანები, 1981 – გენერალი ომარ ტორიხოსი (პანამის ლიდერი)
 1972 წ. – გენერალი მანუელ ნორიეგა (პანამის დაზვერვის ხელმძღვანელი)
 1975 წ. – მობუტუ სესე სეკო (ზაირის პრეზიდენტი)
 1976 წ. – მაიკლ მენლი (იამაიკის პრემიერ-მინისტრი)
 1982 წ. – აიათოლა ხომეინი (ირანის ლიდერი)
 1983 წ. – გენერალი აჰმედ დლიმი (მაროკოს არმიის მთავარსარდალი)
 1983 წ. – მიგელ დესკოტო (ნიკარაგუის საგარეო საქმეთა მინისტრი)
 1985 წ. – მუჰამედ ჰუსეინ ფადალა (ლიბანელი შიიტების ლიდერი)
 1999 წ. – სლობოდან მილოშევიჩი (იუგოსლავიის პრეზიდენტი)
 2003 წ. – სადამ ჰუსეინი (ერაყის პრეზიდენტი) და მისი ოჯახის შვილები
2011 წ. – მუამარ კადაფი (ლიბიის ლიდერი) – წერს გიორგი მდივანი.