ვუსმენ ბ-ნ პეტრე ცაავას და ბ-ნ ანდრია სარიას და ვხედავ – თუ როგორ დავეცით სულიერად და ადგომაც არ გვსურს

თეოლოგი, იურისტი, ვარლამ ხათრიძე, სოციალურ ქსელში  წერს:

“წმიდა გრიგოლ ხანძთელის მღვდლად გამორჩევის დროს ცნობილია სიტყვა რომელიც მან წარმოსთქვა. წმინდანი თავს უღირსად მიიჩნევს ამ ხარისხის მისაღებად— “… თუ ვითარნი კრძალვანი უხმან მღვდელობასა და ყოვლად უბრალოებაი არა ხოლო საქმით, არამედ გონებითაცა და სიტყვითა”.”რამეთუ ქრისტეის ნაცვლობაი არს…”და იქვე”და აწ პატივსა ვხედავ და პატიჟისაგან მეშინის…”

ძნელია ამ სიბრძნის წაკითხვის შემდგომ წმიდა მამა გრიგოლის სულიერი ხაზის გამგრძელებლად ჩავთვალოთ ის სასულიერი პირები რომლებმაც დაივიწყეს მღვდლის ხარისხის ტარების რეალური მიზანი, მოწოდების სიმაღლე და სრულიად საპირისპიროდ საკუთარი პატივისა და კეთილდღეობისათვის იღწვიან…

ვუსმენ ბ-ნ პეტრე ცაავას და ბ-ნ ანდრია სარიას და ვხედავ – თუ როგორ დავეცით სულიერად და რაც ყველაზე ცუდია ადგომაც არ გვსურს. პირიქით. თითქოს ის დაცემის ადგილია ის სამუდამო სამყოფელი, რომელიც ქრისტემ საკუთარი სისხლით მოგვიპოვა…

ქრისტეს მიმდევრობიდან მოციქულ იუდას ფარულ მოწაფეობამდე არც ისე შორი მანძილი ყოფილა… სხვა რა დავარქვა, როცა მღვდელმთავარი და მღვდლის პატივში მყოფი საკუთარ მამამთავარს ცილს დასწამებს და აკადრებს ყველაფერს, რაც დაცემული გონების ადამიანს შეიძლება მოუვიდეს აზრად და ენით გამოთქვას.

აი კიდევ ერთი დაცემის მხილველნი გავხდით, თითქოს პირველი საუკუნე გაცოცხლდა ჩვენს თვალწინ. ისევ ყიდიან “მოძღვარს” ისევ ვერცხლის ხმაური აყრუებს გარემოს და მისი ექო არ ჩერდება და არც გაჩერდება ვიდრე მეორედ მოსვლამდე. თუმცა “ჟამი ახლო არს…”

“მოძღვარიც” როგორც მაშინ საუკუნეებით ადრე იღებდა დამცირებას და იტანდა შეურაცხყოფას, დღესაც ასეა. დღესაც იძლევა მაგალითს და იმარჯვებს. გულში იმეორებს თავისი ღმერთის ნათქვამს “მამაო, მიუტევე ამათ, რამეთუ არა იციანა რასაცა იქმან” (ლუკა 23,34)

უფალო მის სულიერ შვილებს მოგვეცი მისებრ სიმშვიდე და უნარი მოთმინებისა… ჭაობის მსგავსი თვისება ჰქონია ცოდვას რაც მეტად შეხვალ მეტად ჩაგითრევს. ბ-ნ პეტრეს და ბ-ნ ანდრიას მოქმეებებშიც შეიძლება სწავლა, სწავლა იმისა თუ როგორ არ უნდა იქცეოდეს ადამიანი. იგივე თვისება აქვს კეთილ მაგალითს. ამიტომაც არცერთ სიტყვას არ აქვს ძალა თუ ამ სიტყვას აღსრულების მაგალითი არ ახლავს. თორემ ჩემს თავს, რომ ვაკვირდები ამდენი სიბინძურის მომსმენი არ “ვუსურვებდი” ჩემს ხელში მოხვედრას ზემოთ ნახსენებ “ბატონებს”. როგორ უნდა მოინდომო და ისე მოიქცე სასულიერო პირი, რომ საეკლესიო სამართლის მთელი სისავსით აღსრულება მოუნდეთ შენზე. “ორღობის ჭორიკანად” და ცილისმწამებლად ქცეული სასულიერო პირები გვაშორე ღმერთო. დააბრუნე ისინი მამის წიაღში. ეს ამ შემთხვევაში რთულია მაგრამ შენ ყველაფერი ძალგიძს…”- წერს ხათრიძე.