როცა დაგაშინეს და ნაბიჯებს გითვლიან… როცა ცხოვრება ჯოჯოხეთად გიქციეს… როცა ჯანმრთელ ადამიანს გიკრძალავენ სუფთა ჰაერის ჩასუნთქვას

ექიმი ნინო ახობაძე წერს:

“მოდით მივყვეთ, – როცა ყველა დანიშნული ქირურგია უვადოთ გადაწიეს, და, ფაქტიურად, ადამიანები გაწირეს სასიკვდილოდ…

როცა ყველაფრის ფასები მოამატეს,და, ფეხებზე ჰკიდიათ იკვებებიან თუ არა სრულყოფილად ბავშვები და მოხუცები ( რადგან მოხუცებიც დიდი ბავშვები არიან)…

როცა ყველაფრისთვის ფულს გახდევინებენ,-დაბადებისთვის, ნათლობისთვის, ქორწილისთვის, განშორებისთვის… წყლისთვის, ბუნებრივი გაზისათვის, დენისთვის…

როცა ექიმების მიერ გამოწერილი ერთი ჩანთა კორპორაციების წამლებისთვის პენსიონერის მთელი პენსია მიდის ( ექიმები წამლების გამოწერის მეტ ცოდნას აღარ ფლობენ უკვე….ფაქტიურად, მოკლეს ტრადიციული გაგების მედიცია, აღარ არსებობს)…
როცა თავისუფალი დიდი ხანია აღარა ხარ, როცა ვერსად წახვალ და ვერაფერს იყიდი , რაც გულსმონატრებია…
და
მოდიან ასეთ დროს და გაძალებენ უ ფ ა ს ო დ ჩხვლეტას, თან გაშინებენ, სამუშაოს გაკარგვინებენ, ყველანაირ უფლებებს გართმევენ დაუკვე გაქციეს კასტად…

როცა დაგაშინეს და ნაბიჯებს გითვლიან…

როცა ცხოვრება ჯოჯოხეთად გიქციეს…

როცა ჯანმრთელ

ადამიანს გიკრძალავენ სუფთა ჰაერის ჩასუნთქვას…

როცა გიკრძალავენ სპორტდარბაზში მისვლას და საკუთარ

ჯანმრთელობაზე ზრუნვას….

როცა…როცა…როცა….

ჰოდა, კი უნდა ხვდებოდე, რო აქ რაღაც ვერაა კარგად…რომ ეს ჯანმრთელობაზე ზრუნვა სრულებით აღარაა …რო ეს ს ხ ვ ა ა !!! საშიშზე საშიში!!!

ორი წელია ერთმანეთის სახეები აღარ გვინახავს…
ორი წელია ერთმანეთის ემოციებს ვერ ვუყურებთ…
და
ყველაზე ტრაგიკული
ორი წელია ბავშვები ერთმანეთის სახეებს ვეღარ ხედავენ…
იცით?! ეს თაობა უკვე მიეჩვია ნიღაბს…მათ უკვე ბუნებრივად მიაჩნიათ სახეზე ნიღაბი და აღარ ეხამუშებათ…
ეს თაობა,- ჩვენი პატარების თაობა, -უკვე გაიწრთვნა იმაში, რო ლოგიკურია მამიკოებმა და დედიკოებმა მაღაზიაში შესვლისათვის აჩვენოს საბუთი, პასპორტი და ა. შ…

ეს თაობა უკვე გაიწრთვნა იმ ცხოვრებისათვის, რომელსაც გვიმზადებენ…

და, ცხოვრება,რომელსაც გვიმიზნებენ-უუფლებობის, ბანაკებისა და ციფრულ სამყაროზე დამოკიდებული მართული ბიომასის, თითქმის, აღარარსებული ადამიანური უფლებების მავთულშემოხლართული ვიწრო ზონა იქნება…

და, ეს არაა ზღაპარი!!! ამაზე იკრიბებიან, ბჭობენ, თანხმდებიან დაადგენენ…და, ისევ ჩვენზე, ჩვენი ნების გარეშე, ჩვენს გარეშე….
ასე, რო დ ა მ ო რ ჩ ი ლ ე ბ ი ს პანდემიაა, რაც ხდება…
გვასწავლიან მორჩილებას…
გვსჯიან მორჩილებისთვის…
ხუნდებს გვადებენ ხელზე, ყელზე, სულში…

და, ვის უნდა ასეთი მომავალი?!! ა?!!!

მე-არა!!!”-წერს ახობაძე.