ქართველი ხალხი ლიდერის გარეშე საქართველოში ნაციზმს ვერ დაამარცხებს

ბიძინა ივანიშვილი, როგორც მხარდამჭერებისთვის, ასევე ოპონენტებისთვის, იყო საყოველთაოდ აღიარებული პოლიტიკური ლიდერი, რომელიც პასუხისმგებელი იყო იმაზე, რაც ხდებოდა საქართველოში. ძალიან საშიშია, როცა ქვეყანაში ნაციზმი ძლიერდება, ქართველ ხალხს კი ლიდერი არ ჰყავს.

დღეს ირაკლი ღარიბაშვილი მარტო ვერ აიღებს პასუხისმგებლობას საქართველოს მომავალზე, როგორც პრემიერ-მინისტრი, ის ცდილობს ქვეყანა შიმშილმა სიცივემ, დაავადებებმა და კრიმინალმა არ წალეკოს. „ქართული ოცნება“ მოსახლეობას ეხმარება, ამის უარყოფა შეუძლებელია, მაგრამ მმართველი პარტიის თავმჯდომარე ირაკლი კობახიძეც ვერ გახდება ქართველი ხალხის, თუნდაც მისი უმრავლესობის ლიდერი. ივანიშვილი რომც იყოს ჩრდილოვანი მმართველი, როგორც ოპოზიცია ამტკიცებს, ეს არაფერს ნიშნავს, რადგან ორი ირაკლის თანამდებობების გაერთიანებითაც კი – ერთდროულად პრემიერ-მინისტრად და მის მიერ შექმნილი პარტიის თავმჯდომარედ – ივანიშვილმა ვერ უზრუნველყო პოლიტიკური სტაბილურობა საქართველოში უახლოეს მომავალში. მიზეზი მხოლოდ ერთია – ივანიშვილმა არ “დაასრულა” მის მიერ კუთხეში მომწყვდეული ქართველი ნაცისტები, რისი გაკეთებაც 2013-2014 წლებში იოლად შეეძლო – არ გააუქმა ნაცისტური პარტია “ნაციონალური მოძრაობის” რეგისტრაცია, არ დახურა ნაცისტური მედია „რუსთავი 2“-ის ხელმძღვანელობით, დამნაშავეთა უმეტესობა არ გაასამართლა და საზღვარგარეთაც გაუშვა. ამაში, უდაოდ, ხელი შეუშალეს საქართველოს დასავლელმა „პარტნიორებმა“. ამასთან, ივანიშვილმა არაერთი საკადრო შეცდომა დაუშვა და მის მიერ ხალხის ნების საწინააღმდეგოდ დანიშნული პრეზიდენტები მარგველაშვილი და ზურაბიშვილი, ასევე პრემიერ-მინისტრი გახარია, დღეს ქართველი ნაცისტების ავანგარდს მიეტმასნენ, თუმცა ჯერ კიდევ ახლახან ჰქონდათ აშკარა პირადი მტრობა “ფიურერის” – მიხეილ სააკაშვილის მიმართ.

მაგრამ ქართველი ნაცისტების ხელმძღვანელობა – ომის პარტია “ნაციონალური მოძრაობა” + სამი ტელეკომპანია “მთავარი არხი”, “პირველი” და “ფორმულა” – თანდათან გადადის კიევში, რადგან რუსთავის ციხის ფსიქიკურად არაადეკვატური პატიმარი ქმედუუნარო ფიგურაა. ქართველი ნაცისტების ლიდერი დღეს მიშა კი არა, ვოლოდიმირ ზელენსკია, რომელიც უახლოეს მომავალში იოცნებებს სააკაშვილის ბედის გაზიარებაზე – უსაფრთხოდ ციხეში განმარტოებაზე. ხოლო ქართველები კიევის ხელისუფლებაში, პირველ რიგში – მეგრელი არახამია აფხაზეთიდან, ასევე ადეიშვილი, საყვარელიძე, ლორთქიფანიძე და მამულაშვილი თავიანთი „ქართული ლეგიონით, სერიული მკვლელები – შს მინისტრები ბარამიძე, ოქრუაშვილი, მერაბიშვილი და სხვები წარმოადგენენ ძალას, რომლის დაბრუნებაზეც საქართველოში ფსონი დაიდო – ქართველი ნაცისტების და მათ მომსახურე რადიკალური ოპოზიციის და დასავლური კოლექტივის – დიდი ბრიტანეთის, აშშ-ს, ევროკავშირის ხელმძღვანელობის მიერ, რომელთა პოლიტიკას საქართველოში ახორციელებენ შესაბამისი ელჩები და მათი თანაშემწე საგანგებო საქმეებში – პრეზიდენტი ზურაბიშვილი ახორციელებენ.

ერთადერთი, ვისაც საქართველოს ამჟამინდელი ხელისუფლება შეიძლება დაეყრდნოს, ვისი მხარდაჭერის იმედიც მას დღეს შეუძლია ჰქონდეს, არის ქართველი ხალხი, მოსახლეობის უმრავლესობა, რომელიც ელოდება ღარიბაშვილის საბოლოოდ გაიხსნას, დამოუკიდებელ პასუხისმგებელ პოლიტიკურ ლიდერად შედგეს და ყველაფერს თავისი სახელი უწოდოს – რომ საქართველოში ნაციზმი ძლიერდება, რომელიც, სახელმწიფო გადატრიალების შემთხვევაში, ნამდვილ პროვინციულ ფაშიზმად გადაიქცევა. ხალხი ელოდება ღარიბაშვილს, რომელმაც თქვა “ა” – ქართველ ნაცისტებს “ომის პარტია” უწოდა და მათ ნაცისტურმა ტელეკომპანიებს – პარტიული პროპაგანდა, ასევე იტყვის “ბ”-საც – რას აპირებს მათთან მიმართებაში უახლოეს მომავალში და აქამდე რატომ არ მოიმოქმედა ის, რაც ივანიშვილმა წინდაუხედავად არ გააკეთა 2012-2013 წლებში. მაგრამ ღარიბაშვილი და კობახიძე, რომლებიც ზოგჯერ თავს უფლებას აძლევენ გააკრიტიკონ კიევის ხელისუფლება, აშშ-ისა და ევროკავშირის ელჩები, ევროპარლამენტარები და ამერიკელი კონგრესმენებიც კი, ვერ გაბედავენ ბოლომდე თქვან მთელი სიმართლე. მათი მაქსიმუმია ნეიტრალიტეტი რუსეთის ფედერაციასთან მიმართებაში, სანქციებთან შეუერთებლობა და რუსეთის წინააღმდეგ სამხედრო მოქმედებებზე უარის თქმა, ხოლო მათ მიერ საქართველოს კონსტიტუციით განმტკიცებული საქართველოს საგარეო პოლიტიკის მთავარი პოსტულატები – ევროატლანტიკური კურსი, სტრატეგიული პარტნიორობა აშშ-სთან, ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრება – არ ექვემდებარება არა მხოლოდ კორექციას, არამედ განხილვასაც კი.

თითქოსდა, მას შემდეგ, რაც ნატომ უარი თქვა უკრაინისა და საქართველოს მიღებაზე და უკრაინის მხარეს ბრძოლაზე, საქართველოს შესაბამისი დასკვნები უნდა გაეკეთებინა. ნატოსა და აშშ-ის ავღანეთიდან გაქცევისა და უკრაინის ომის ფონზე, როდესაც დასავლეთის დახმარება გამოიხატება მხოლოდ ფულადი ექვივალენტით, ასევე ნაჩუქარი ПЗРК-თი და ძველი რუსული ტექნიკით, საუბრის გაგრძელება „საქართველოს პროგრესზე ალიანსში გაწევრების გზაზე“ ან „საქართველოს მნიშვნელოვან როლზე შავი ზღვის რეგიონული უსაფრთხოების უზრუნველყოფის საქმეში“ უკიდურესად უადგილოა. არც აშშ-ის ელჩმა საქართველოში, არც ხელისუფლებამ და არც ოპოზიციამ და ასევე არცერთმა ნაცისტმა – სააკაშვილს ზემოხსენებული ტელეკომპანიების ტელეწამყვანმა – არ უპასუხა კითხვას – რისთვის იბრძოდნენ და დაიღუპნენ ქართველები ერაყსა და ავღანეთში, თუმცა, ჯერ კიდევ გუშინ გრძელ ლამაზ სადღეგრძელოებს წარმოთქვამდნენ ამ თემაზე! ნატოსა და დასავლეთის კოლექტივის მიზანი, აშშ-ისა და დიდი ბრიტანეთის მეთაურობით, ნათელია – უკრაინისა და საქართველოს ტერიტორიების სამხედრო ათვისება, ხოლო საქართველოს ამჟამინდელი ხელისუფლება, როგორც ჩანს, ახორციელებს გონივრულ აღმოსავლურ მომლოდინე პოლიტიკას: აქაოდა, რატომ ავტეხოთ აურზაური წინასწარ და შევძინოთ მტრები დაუცველ და ღარიბ საქართველოს?! აი, გუშინ უკრაინაც ისწრაფვოდა ნატოში, დღეს კი “დედა დაიფიცა”, რომ სამუდამოდ ნეიტრალური იქნებოდა! ამიტომ, საქართველოც ივლის მინისტერიალებზე და დადგამს სერიალებს – მომავალი გვიჩვენებს და განსჯის, მთავარია, არ ვიჩქაროთ, როგორც მაშინ – სსრკ მაინც ინგრეოდა, მაგრამ ქართველები, ბალტიისპირელების კვალდაკვალ მიჰყვნენ, პირველები გაცვივდნენ და ყველა ქვა თავში მოხვდათ… ხოლო თუ ვინმეს კიდეც ელის უსიამოვნო სიურპრიზები მომავალში, ესენი არიან უკრაინელი ნაცისტები, რომლებსაც დღეს მცდარად ჰგონიათ, რომ საქართველოსა და ქართველებს რუსეთის წინააღმდეგ იყენებენ, და არც კი ეჭვობენ, რომ ეს ქართული „ომის პარტია“ და მისი ლიდერი, უკრაინის მოქალაქე სააკაშვილი მათ საკუთარი ფინანსური და პოლიტიკური ინტერესებისთვის იყენებს – ციხიდან გასათავისუფლებლად და საქართველოში ძალაუფლების ხელში ჩასაგდებად!

ამიტომ, საქართველოს მოქალაქეებს, რომლებიც ხმადაბლა ამბობენ, რომ საქართველოში ნამდვილი ნაციზმი დამკვიდრდა და რუსეთთან ურთიერთობის აღდგენის იმედი აქვთ, საფუძვლიანად აქვთ შიში, რომ ქართული ოცნება და პრემიერ-მინისტრი ღარიბაშვილი ვერ გაუძლებენ შანტაჟსა და მუქარას, რომლებსაც მათ მიმართ ახორციელებენ „ომის პარტიაში“ გაერთიანებული ქართველი ნაცისტები, აიძულებენ რა შეცვალონ ნეიტრალური პოზიცია – აქტიურად ანტირუსულ პოზიციაზე. საქართველოს მოქალაქეებს ბევრი მსგავსი მაგალითი ახსოვთ – როგორ დაემხო “ურყევი” საბჭოთა ხელისუფლება რესპუბლიკაში, შემდეგ კი გამსახურდიას ხელისუფლება, რომელმაც ხმების 90% მიიღო, როგორ მოაშორეს შევარდნაძე და მისი “მოქალაქეთა კავშირი”, რომელსაც შეუზღუდავი ძალაუფლება ჰქონდა, შემდეგ კი – ივანიშვილმა, ხალხზე დაყრდნობით, დაამხო სააკაშვილის ნაცისტების “ყოვლისშემძლე” რეჟიმი. ვიმეორებ – ან პრემიერ-მინისტრი ღარიბაშვილი საქართველოს პოლიტიკური ლიდერის ფუნქციებს იტვირთებს და მის მომავალზე პასუხისმგებლობას იკისრებს, ან საქართველოში ნაციზმი გაიმარჯვებს! პროვინციული ნაციზმი უკვე იმარჯვებს საქართველოში – თუ უწინ საქართველოში, თუნდაც სააკაშვილის დროს, პუტინს ლანძღავდნენ, მაგრამ მაშინვე აღნიშნავდნენ, რომ რუსი ხალხი არაფერ შუაშია, ხოლო რუსეთი – პუშკინისა და დოსტოევსკის დიდი ქვეყანაა, რომელსაც უბრალოდ არ გაუმართლა ამჟამინდელ პოლიტიკოსებში, დღეს რუსოფობიის აზვირთება ყველა რეკორდს ხსნის – სიძულვილი უბრალო რუსების, რუსული კულტურისა და რუსული ენის მიმართ ყველგან ღვივდება, თუმცა ახალგაზრდა პატრიოტებს, რომლებმაც რამდენიმე ნაცისტ-აგიტატორ პროპაგანდისტს ცემეს, 5 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიესაჯათ. ამასობაში ქართველმა მღვდელმა გააფთრებულ ნაცისტებს ხელიდან ძლივს წაგლიჯა ახალგაზრდა ბავშვიანი რუსი ქალი, მძღოლს ავტობუსის გაჩერება სთხოვა და ისინი იქიდან ჩამოიყვანა… დიახ, ქართველი ნაცისტები მოსახლეობის უმრავლესობა ნამდვილად არ არიან, დანარჩენებს ან აშინებენ, ან ატყუებენ ყალბი ტელეპროპაგანდით. მაგრამ როდესაც კაცობრიობის წინააღმდეგ სამხედრო დამნაშავეები ზელენსკი და უკრაინელი ნაცისტების სხვა ლიდერები გასამართლდებიან, მსოფლიო შეიტყობს, რომ ნაცისტები უკრაინაში, თურმე, ასევე არ ყოფილან უმრავლესობა – მილიონობით უკრაინის მოქალაქე ან სასიკვდილოდ დააშინეს, ანდა მოატყუეს ყალბი ტელეპროპაგანდით, როგორც საქართველოში!

შეუძლებელია ქართველი ნაცისტების მიკუთვნება მოსახლეობის რომელიმე კონკრეტული კატეგორიისთვის – ქართველი ხალხისთვის ყველა ტრადიციულად ამაზრზენი და საზიზღარი პერსონაჟი თითქოსდა საგანგებოდ შეკრიბეს ერთად: მაღალ საზოგადოებად, კულტურულ ინტელიგენციად წოდების მოსურნე ჩვეულებრივი უნიჭოები და მეტიჩრები, აგრესიული პროვინციელები, სოროსის გაუნათლებელი აგენტები მრავალრიცხოვანი ენ-ჯე-ოდან, რომლებიც ვერაფრით იქცნენ სპეციალისტებად – ექიმებად, ინჟინრებად, მასწავლებლებად – გონებრივი განუვითარებლობისა და სიზარმაცის გამო, არაკეთილსაიმედო ოჯახების შთამომავლები, ცნობილი ნარკომანები და მეძავები და მათი შვილები – ამორალურები, მაგრამ უსაზღვროდ მაღალი ამბიციებით, რომლებიც უწინ მალავდნენ თავიანთ სექსუალურ გადახრებს. სენსაციური ფენომენი: ლგბტ-თემი, სექტანტები, ლიბერასტები და ნარკომანები სასწაულებრივად დგანან საქართველოში ქართველ ნაცისტებთან ერთობლივ პლატფორმაზე! და არც ერთი მუშა, ხელოვნებისა და მეცნიერების გამოჩენილი მოღვაწე, არცერთი გლეხი და ჭეშმარიტი ინტელიგენტი – მხოლოდ მდიდარი უქნარები!

ამიტომ, მტრის პროპაგანდის მიერ 30 წლის განმავლობაში დამუშავებულმა ქართველმა ხალხმა ერისადმი სახელმწიფოს მეთაურის მიმართვაში უნდა მოისმინოს მომხდარის მოკლე შეფასება: რომ დღეს იმ ქვეყნების ხელმძღვანელებმა, რომლებიც მსოფლიოს მთლიანი მოსახლეობის 20%-ზე ცოტა მეტს შეადგენენ, კვლავაც გადაწყვიტეს ბოლო მოეღოთ თავისი მთავარი კონკურენტის – რუსეთისთვის. თავდაპირველად რუსეთს 1941 წელს დაარტყეს, მაგრამ წააგეს, მერე, სტალინის გარდაცვალების შემდეგ, პროპაგანდითა და ეკონომიკური, ე.წ. ცივი ომით იერიში მიიტანეს რუსეთზე და გაიმარჯვეს – დაშალეს საბჭოთა კავშირი 1990 წელს და რუსეთი მოკავშირეების გარეშე დატოვეს. ახლა მესამე ეტაპი დადგა – უნდათ დაშალონ თავად რუსეთი, რუსეთის ფედერაცია, კომბინირებული ვარიანტით – სამხედრო, როგორც 1941 წელს, ოღონდ სხვისი – უკრაინელებისა და ქართველების ხელით; და „ცივით“ – პროპაგანდითა და ეკონომიკით.

რატომ აირჩიეს უკრაინელები და ქართველები, ნაციზმი ხომ ანგლოსაქსებმა – დასავლური სამყაროს ლიდერებმა მოიგონეს? იმიტომ, რომ უკრაინელებს ნაციზმი იდეოლოგიად უფრო ადრეც ჰქონდათ, ვიდრე ფაშისტურ გერმანიაში, რომელსაც ისინი ემსახურებოდნენ. უბრალოდ დღეს, როგორც ბანდერას, შუხევიჩისა და დიდი სამამულო ომის დროს, ნაციზმი სახელმწიფო იდეოლოგიად იქცა უკრაინაში. საქართველოში ნაციზმი არ იყო აყვანილი სახელმწიფო იდეოლოგიის რანგში, მაგრამ ქართველებსაც დიდი ხნის წინ ჰყავდათ ნაცისტები – იგივე მენშევიკები, ხოლო დიდი სამამულო ომის დროს არსებობდა თუნდაც “ქართული ლეგიონიც” კი, რომელიც იწვრთნებოდა დასავლეთ უკრაინის ტერიტორიაზე და მამულაშვილის ამჟამინდელი „ქართული ლეგიონის“ პირველსახეა. ქართველი ნაცისტები იყვნენ სააკაშვილის რეჟიმის ხერხემალი და ახორციელებდნენ მასობრივ წამებასა და მკვლელობას. უკრაინელი ნეოფაშისტები ასეთივე ჯალათები და სადისტები არიან, თანაც, სატანისტები, რომლებიც სვასტიკიანი ტატუებით იხატავენ სხეულს. ერთადერთი, რასაც ნაცისტების შეცვლა შეუძლია, არის ტყვია, სიკვდილით დასჯა, ნაცისტებთან ნებისმიერი მოლაპარაკება, შეთანხმება და კომპრომისი შეუძლებელია. ნაცისტი პროპაგანდისტები, რომლებიც ქართული ნაცისტური ტელეარხების პირდაპირ ეთერებში იმანჭებიან და რუსებს ევროსა და დოლარების სანაცვლოდ წყევლიან, ასევე გასამართლდებიან ეთნიკური სიძულვილის გაღვივებისა და ომისკენ წაქეზებისთვის, რომლისგანაც დღეს საქართველოს ერთი ნაბიჯი ჰყოფს. ქართული და უკრაინული ფაშიზმი სწორედ იმიტომაა პროვინციული, რომ მხოლოდ ბრიყვულ რუსოფობიას ეფუძნება. ჰიტლერი და გერმანელი ნაცისტები ინტელექტუალურად შეუდარებლად აღემატებოდნენ ცუდად განათლებულ და გონებრივად შეზღუდულ ქართველ და უკრაინელ ნაცისტებს, ცა და დედამიწასავით განსხვავდებოდნენ მათგან, გერმანელმა ნაცისტებმა შექმნეს დიდი არმია და იბრძოდნენ ისე მამაცურად, როგორც უკრაინელებსა და ქართველებს არც დაესიზმრებათ.

ერთადერთი, ვინც დღეს კვლავაც იხსნის საქართველოსა და მსოფლიოს ფაშიზმისგან, არის რუსეთი, რუსი ჯარისკაცი, რომელმაც 2008 წლის აგვისტოს საქართველო სისხლიანი ხოცვა-ჟლეტისგან იხსნა, თბილისისკენ მიმავალი ჩრდილოკავკასიელების შეჩერებით. სწორედ ამიტომ, სტალინმა 1945 წლის 24 მაისს წითელი არმიის მეთაურების პატივსაცემად კრემლის დიდი სასახლის წმინდა გიორგის დარბაზში გამართულ ბანკეტზე წარმოთქვა პირველი სადღეგრძელო „რუსი ხალხის ჯანმრთელობისთვის, რადგან ისინი არიან საბჭოთა კავშირის შემადგენელი ერებიდან ყველაზე გამორჩეული ერი… იმიტომ, რომ მან დაიმსახურა ამ ომში და მანამდეც, ჩვენი საბჭოთა კავშირის წამყვანი ძალის წოდება ჩვენი ქვეყნის ყველა ხალხს შორის. არა მხოლოდ იმიტომ, რომ ის ხელმძღვანელი ხალხია, არამედ იმიტომაც, რომ აქვს საღი აზრი, საღი პოლიტიკური აზრი და მოთმინება. მაგრამ სტალინის გარდაცვალების შემდეგ დაიწყო „ხრუშჩოვშინა“, და ან იმიტომ, რომ სტალინი ქართველი იყო, ანდა იმის გამო, რომ ხალხთა საყვარელი ბელადი იყო, მისი სახელი ცილისმწამებლურად შებღალეს, ამოფხრიწეს წიგნებიდან და სახელმძღვანელოებიდან, შეეცადნენ დავიწყებისთვის მიეცათ, დაასახიჩრეს დიდი გამარჯვება, დატოვეს ის უმაღლესი მთავარსარდლის გარეშე. მსოფლიოს კიდევ რომელ ქვეყანაში, ხრუშჩოვის სსრკ-ს გარდა, ხელისუფლება მუქარით მოითხოვდა ეროვნული გმირის სახელის ამოჭრას წიგნებიდან, ენციკლოპედიებიდან, მეხსიერებიდან?! “ჰაჰაჰა! – სიცილით იხოცებოდნენ ევროპასა და აშშ-ში, ლონდონსა და ბერლინში, – ეს იდუმალი რუსები, რომლებისაც სიკვდილზე მეტად გვეშინოდა, გაგიჟდნენ და საკუთარ თავს თავად ინადგურებენ! თავი დამნაშავედ აღიარეს გენერალისიმუსი სტალინის გამო, რომელსაც სისხლიან ურჩხული უწოდეს!“ და დაიწყო – “სოვკები”, “ხალხთა ციხე”, “ბოროტების იმპერია”, ჯაშუშები და ქურდები დასაქმდნენ რუსეთის ფედერაციის ხელისუფლებაში და გახსნეს ანგარიშები ოფშორებში, მათი შვილები – მაჟორები „ჰამერებით“ დაჰქროდნენ მოსკოვის ქუჩებში, სწავლობდნენ კემბრიჯებსა და ოქსფორდებში და ისვენებდნენ მაიამსა და მალდივებზე. ხოლო უკრაინაში სპეცოპერაციის დაწყების შემდეგ, იმის ნაცვლად, რომ გვერდში დადგომოდნენ რუს ხალხსა და რუსეთს, რომელმაც ისინი აქცია მდიდრებად, ცნობილებად და გავლენიანებად, უღალატეს მას და გაიქცნენ თავიანთ უცხოურ სასახლეებში, გაცურეს საკუთარი იახტებით, რომელთა ფასიც საქართველოს ბიუჯეტის ნახევარს შეადგენს, იმ იმედით, რომ დასავლეთის გამარჯვების შემდეგ დაბრუნდებიან. აი ასეთი მაღალი ფასი გადაიხადა რუსეთმა სტალინის სახელის დავიწყებისა და შებღალვისთვის, ინტერნაციონალიზმისა და ხალხთა მეგობრობის სტალინური პრინციპის ღალატისთვის! მაგრამ რუსეთი კვლავ გაიმარჯვებს და არასოდეს დაივიწყებს მათ, ვინც დღეს მხარში ამოუდგა. ქართველები უნდა დავეხმაროთ რუსეთს ამ რთულ დროს, თუნდაც არა საომარ მოქმედებებში მონაწილეობით, არამედ ნაციზმის აღმოფხვრით საკუთარ სახლში, საქართველოში! ამით ჩვენ, ქართველები, პირველ რიგში საკუთარ თავს დავეხმარებით…

საქინფორმის მთავარი რედაქტორი
არნო ხიდირბეგიშვილი

2022 წლის 11 აპრილი
საქართველო, თბილისი

წყარო: http://saqinform.ge/