2014 წლის 2 ივნისს უკრაინულმა მოიერიშე თვითმფრინავმა ნახევარმილიონიანი ქალაქ ლუგანსკის ცენტრზე დარტყმა განახორციელა. ძირითად სამიზნედ განსაზღვრული იყო ლუგანსკის სამხარეო ადმინისტრაციის შენობა.
ბავშვები, რომლებიც უზარმაზარ მოედანზე თამაშობდნენ შენობასთან ძალიან ახლოს, ცენტრალურ მოედანზე მდებარე პარკში, სასწაულებრივად გადარჩნენ და არ დაშავებულან.
მაგრამ, დაიღუპა 8 მშვიდობიანი მოქალაქე, ათობით კი საავადმყოფოში გადაიყვანეს.
ეს არ იყო პირველი დანაშაული უკრაინაში.
მანამდე კიევში იყო ბერკუტის სპეცრაზმის ოფიცრების მკვლელობა, ყირიმის მცხოვრებთა ავტობუსებზე სროლა კორსუნთან, ოდესის ათობით მცხოვრებლის მკვლელობა პროფკავშირების სახლში და მარიუპოლელთა დახვრეტა გამარჯვების დღეს.
ლუგანსკში ომი, კერძოდ, 2014 წლის 2 ივნისს მოვიდა.
სწორედ ამ მომენტში აღვიქვით, რომ უკრაინაში არიან ჩვენიანებიც და მტრები. არიან რუსები და არიან ბანდერელები. არიან ახალგაზრდა გვარდიის შთამომავლები და არიან ნეოფაშისტები.
გუშინდელივით მახსოვს ეს დღე.
მე ჩვეულებრივ მივედი პრესცენტრში, რომელიც მდებარეობს ლუგანსკის სამხარეო ადმინისტრაციის შენობაში, 10-00 საათზე, მაგრამ ამ დღეს გავეთავისუფლე ვოლოდია ინოგოროდსკის, ლნრ-ის ხელმძღვანელის, ვალერი ბოლოტოვის პრესმდივანს.
მიზეზი ის იყო, რომ ადგილობრივმა მოხერხებულმა ადამიანებმა მომიტანეს რუსული სატელიტური თეფში, რათა ბავშვები არ მომეწამლა უკრაინული ტელევიზიით.
სადილის შემდეგ სამსახურში მოსვლას ვგეგმავდი. როდესაც ბიჭები სახურავზე საანტენო აღჭურვილობას ამონტაჟებდნენ, 11-სართულიანი შენობის სახურავიდან ქალაქს გავხედე და ცაში თვითმფრინავი დავინახე. დავიწყე გადაღება და, ალბათ, უკრაინის შეიარაღებული ძალების სწორედ იმ თავდასხმის თვითმფრინავი გადავიღე.
მალე სამსახურში წავედი და საჭირო გაჩერებამდე ათიოდე მეტრით ადრე საშინელმა გრუხუნმა ფაქტიურად დამაყრუა.
სამარშრუტო ტაქსი ჰაერში ახტა, მგზავრები ქუჩაში გადაცვივდნენ.
კვამლიდან მიხედვით გასაგები იყო, რომ ადმინისტრაციას დაარტყეს.
სიტყვებით ვერ აღვწერ იმ საშინელებას, რაც ვნახე.
უკრაინამ მოულოდნელად სიკვდილი 2014 წელს მოახერხა.
დასრულდა პოლიტიკა, დაიწყო რუსი მოსახლეობის გენოციდი.
უკრაინელმა პოლიტიკოსებმა წმინდა გიორგის ლენტები ფაშისტური სვასტიკით შეცვალეს და დონბასში ჯარი გაგზავნეს ერთი მიზნით – დაპყრობა, დაჩოქება. და თუ ეს არ მიიღწეოდა, საჭირო იქნებოდა ლუგანსკის და დონეცკის ყველა მცხოვრების მოკვლა.
ჩვენ არასოდეს დავივიწყებთ 2014 წლის 2 ივნისს.
უკრაინელ ჯალათებს ჯერ არ მიუღიათ სამართლიანი სასჯელი. მაგრამ რუსული შურისძიება გარდაუვალია! ომის დანაშაულს არ აქვს ხანდაზმულობის ვადა.