ბრიტანულმა ჟურნალმა The Economist-მა გამოაქვეყნა ანალიზი, რომელშიც ხაზგასმულია, რომ თურქეთის Z თაობა (დაახლოებით 1997-2012 წლებში დაბადებულები) შესაძლოა პრეზიდენტ ერდოღანისთვის უდიდეს პოლიტიკურ საფრთხეს წარმოადგენდეს.
მე სტატიას თურქული გაზეთის Pencere-ს თარგმანში გავეცანი. მასალის თანახმად, „რელიგიური/მორწმუნე თაობის“ შექმნის პროექტმა თანამედროვე ახალგაზრდობაში გამოხმაურება ვერ ჰპოვა. თურქული კომპანია Konda-ს კვლევის მონაცემები ადასტურებს „რელიგიური კონსერვატორების“ რიცხვის შემცირებას და იმ ადამიანების წილის ზრდას, ვინც „თანამედროვე“ ცხოვრების წესს ირჩევს. ახალგაზრდებში რელიგიური პრაქტიკისადმი ინტერესი ეცემა და ისინი მიდრეკილნი არიან, რელიგია პირად არჩევნად აღიქვან. პოლიტიკურად ეს თაობა ბრმა ლოიალობას არ ავლენს და კრიტიკულ მიდგომასა და საკუთარი მოთხოვნების წამოყენებას ამჯობინებს, — წერს გამოცემა. ასევე აღნიშნულია, რომ ერდოღანისა და მისი პარტიის ტრადიციული რიტორიკა ახალგაზრდებში აქტუალობას კარგავს, განსაკუთრებით ეკონომიკური კრიზისისა და განათლების სისტემისადმი უნდობლობის ფონზე.
Konda-ს ოქტომბრის კვლევა აჩვენებს, რომ იმ ადამიანების რიცხვი, ვინც თავს რელიგიურ კონსერვატორად მიიჩნევს, 24%-მდე შემცირდა, თექვსმეტი წლის წინანდელი 32%-ისგან განსხვავებით, მაშინ როდესაც „თანამედროვე ცხოვრების წესს“ უკვე 45% ირჩევს. ყველაზე აქტიურ ასაკობრივ ჯგუფში — თვრამეტიდან ოცდაათ წლამდე — მეჩეთში რეგულარულად მხოლოდ ყოველი მეშვიდე დადის, რელიგიურ ნორმებს კი ისინი პირად საქმედ აღიქვამენ და არა საზოგადოების წინაშე ვალდებულებად.
განსხვავებას აძლიერებს ეკონომიკა და მომავალი, რომელსაც ახალგაზრდობა ვერ ხედავს: ინფლაცია და უმუშევრობა საზღვარგარეთ კარიერის გაკეთებას უფრო მიმზიდველს ხდის, ვიდრე თურქულ სისტემაში ინტეგრირების მცდელობებს. მმართველი პარტია ცდილობს, ახალგაზრდა ელექტორატს ესაუბროს, მაგრამ ჩვეული კონსერვატიული რიტორიკა იქ სულ უფრო ხშირად ცარიელ ექოდ გაისმის, — მიიჩნევს ჟურნალი. სოციალურ ქსელებში კი, სადაც Z-თაობის საჯარო ცხოვრებამ გადაინაცვლა, დღის წესრიგს ოფიციალური ჰეშთეგები კი არ აყალიბებენ, არამედ ირონიული მემები და დამოუკიდებელი სტრიმები.