27 სექტემბერს, თბილისში საზოგადოებისთვის წარდგენილი იქნა სკოლის ისტორიის სახელმძღვანელოების ყოვლისმომცველი კვლევა, რომელიც ეხებოდა მათში საქართველო-რუსეთის საერთო ისტორიის ასახვას.
კვლევა ჩაატარეს არასამთავრობო ორგანიზაცია „ისტორიული მემკვიდრეობის“ თავმჯდომარემ, ტარას (ტარიელ) გაგნიძემ და არასამთავრობო ორგანიზაცია „ევრაზიის ინსტიტუტის“ დირექტორმა, გულბაათ რცხილაძემ.
პრეზენტაციის შემდეგ, კვლევის თემაზე, მრგვალი მაგიდის ფორმატში, დისკუსია გაიმართა.
აღინიშნა, რომ სახელმძღვანელოები ისტორიულ ფაქტებსა და პროცესებს ცალმხრივად, მიკერძოებულად და ექსკლუზიურად რუსოფობიური პერსპექტივიდან წარმოაჩენენ. თანამედროვე სახელმძღვანელოებში საქართველო-რუსეთის საერთო ისტორია წარმოდგენილია, როგორც საქართველოსთვის ექსკლუზიურად ნეგატიური პერიოდი, არცერთი ისტორიული მოვლენა არ არის დადებითი შეფასებით. ამტკიცებენ, რომ ჩვენი 200 წელზე მეტი ხნის საერთო ისტორია ხასიათდება რუსეთის მიერ საქართველოს უწყვეტი ჩაგვრითა და დამონებით, ასევე ქართველების უწყვეტი ბრძოლით “რუსი დამპყრობლების” წინააღმდეგ.
ავტორები ზოგჯერ არ ერიდებიან აშკარა ტყუილებს: მაგალითად, სახელმძღვანელოებში ამტკიცებენ, რომ ნაპოლეონი 1812 წელს არა რუსეთმა და რუსეთის არმიამ დაამარცხა, არამედ რაღაც მითიურმა „გაერთიანებულმა ძალებმა“. იგივე ითქმის დიდ სამამულო ომზეც: ამბობენ, რომ ჰიტლერი და ნაცისტური გერმანია არა საბჭოთა კავშირმა და წითელმა არმიამ, არამედ რაღაც „მოკავშირეთა კოალიციამ“ დაამარცხა. ჰიტლერი და სტალინი, საბჭოთა კავშირი და ნაცისტური გერმანია გაიგივებულნი არიან. სახელმძღვანელოებში ღალატსაც კი ამართლებენ – ნაცისტების მხარეს მდგომი და სსრკ-ს წინააღმდეგ მებრძოლი ქართველი მოღალატეები სრულიად წესიერ ადამიანებად არიან წარმოჩენილნი.
მონაწილეებმა დაასკვნეს, რომ თანამედროვე ქართული სკოლის ისტორიის სახელმძღვანელოები არ არის სასწავლო საშუალებები, არამედ რუსოფობების ინდოქტრინაციის ინსტრუმენტები.
კვლევის სრული ტექსტი შეგიძლიათ იხილოთ შემდეგ ბმულზე: https://geworld.ge/pdf/otrazheniye-istorii.pdf