2023 წელს, დასაქმებულთა დაახლოებით 25%-ს, რაც, დაახლოებით, 330 ათასი ადამიანია, სახელმწიფოს მიერ დადგენილ საცხოვრებელ მინიმუმზე ნაკლები ხელფასი ჰქონდა. ამის შესახებ ინფორმაციას “სოციალური სამართლიანობის ცენტრი” ავრცელებს.
„საარსებო მინიმუმისგან განსხვავებით, რომელიც მხოლოდ ფიზიკური გადარჩენისთვის საჭირო ხარჯს მოიცავს და რომლის გამოთვლის მეთოდსაც ბევრი აყენებს ეჭვქვეშ, საცხოვრებელი ხელფასი ფიზიკური გადარჩენის გარდა, ადამიანის და მისი ოჯახის განვითარების გარკვეულ (მინიმალურ) შესაძლებლობასაც იძლევა. 2022 წელს საცხოვრებელი ხელფასი 1 770 ლარი იყო, 2024 წელს კი – 1 856 ლარია.
ამ მხრივ, შემოსავლების სამსახურის მონაცემები საგანგაშოა. სტატისტიკურ მონაცემებზე დაყრდნობით, შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ 2023 წელს, საცხოვრებელ ხელფასზე ნაკლები ხელფასი დასაქმებულთა დაახლოებით 70%-ს ჰქონდა. წინა წლებში კი ეს რაოდენობა 70%-სა 80%-ს შორის მერყეობდა.
ცნობისთვის, საცხოვრებელი ხელფასი გულისხმობს ისეთ ხელფასს, რომელიც მოქალაქეს უზრუნველყოფს საკვებით, საცხოვრისით, ტანისამოსით, განათლებით, ჯანდაცვით, ტრანსპორტირებით, სხვა საჭიროებებთან დაკავშირებული ხარჯით და მოულოდნელი საჭიროებით გამოწვეული ხარჯებით. საცხოვრებელ ხელფასს საქართველოში “ღირსეული შრომის პლატფორმა” ითვლის, ნიდერლანდებში განთავსებული საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაციის The Wage Indicator Foundation მეთოდოლოგიით.
რედაქციისგან: რა თქმა უნდა, “სოციალური სამართლიანობის ცენტრი” ტენდენციურია და დასავლეთის მიერ მართული. თუმცა სტატისტიკის გადამოწმება შესაძლებელია ოფიციალური სტატისტიკური მონაცემებით. საქართველოში მცხოვრებთ კი ისედაც ვიცით, რომ 1856 ლარით, ვუწოდებთ მას “საცხოვრებელ მინიმუმს” თუ კიდევ სხვა რამეს, არსებული ფასებისა და ინფლაციის ფონზე, ვერ ვუწოდებთ დამაკმაყოფილებელ შემოსავალს ერთი პირისთვის, ხოლო ოჯახის სრულფასოვან რჩენაზე (კვება, სამედიცინო ხარჯები, ტრანსპორტი, ტანსაცმელი, კომუნალური გადასახადები და სხვ.) საუბარიც ზედმეტია.