ერთი ლექსი მაქვს, სადაც ვამბობ, რომ ღმერთმა კაცისა და ქალის შექმნის მერე, ნარჩენებისგან შექმნა რაღაც მესამეც…რომელსაც არც სახელი და არც სული არ მისცა-მეთქი.
ამათ რომ ვუყურებ, ესენი ღმერთის შექმნილნი როგორ შეიძლება იყოს. ან ამათ გარყვნილობას და აღვირახსნილობას მხარი როგორ უნდა დაუჭირო?!
რატომ გვაიძულებენ მივიღოთ ეს ნორმად?!
ამათგან უამრავი პედოფილიცაა…მახინჯი ფსიქიკის, გადაგვარებული ანომალიები.
რა დონეზე უნდა დაეცე “ეგრეწოდებული ხელისუფლება”, რომ ამათ გამპრავებლად იქცე.
ან გვყავს ხელისუფლება?
ხედავთ უამრავი კითხვები ირევა. რომელზეც პასუხს ვიცი ვერავინ გამცემს.
როგორ ვამაყობდი ჩემი ქართველებით და რას დაამსგავსეს ქვეყანა.
რომელი ღირსება, რა ღირსების მარში. ჩვენ დაგვცინიან. ამათ ღირსება სად აქვთ. ესენი ნარჩენებისგან შექმნილი ანომალიები არიან.
უსულო, ზნედაცემული ანომალიები.
მიხარია,რომ შემიძლია ვთქვა ის, რასაც ვფიქრობ. არ მეშინია მდგომარეობის დაკარგვის, თანამდებობების დაკარგვის.
სამაგიეროდ, ადამიანობას არ დავკარგავ არასოდეს.
მეცოდებით ხელისუფლებაში მყოფნი. განა თქვენზე დიდი მონები არსებობენ?
რასაც გიბრძანებენ, აბა, კარგი ბიჭები ხართ და არ შეასრულოთ.
აი, თქვენზე მეტად ისინი არიან საცოდავები…თქვენ რომ მხარს გიჭერენ.
საკუთარ ცოლ-შვილს მიართმევთ მსხვერპლად თქვენს ბატონს. ოღონდ “პატარა კაცობის” სიამაყე არ მოგეშალოთ.
ან სად აქვთ თქვენნაირებს სიამაყე. მონებს ღირსება არ აქვთ.
გული მწყდება. რომ ბოლო ლურსმანს აჭედებთ დასამარხად გამზადებულ სამშობლოს.
ვერანაირ პრობლემას ვერ ხედავთ არა?
რატომ დაინახავთ, ჯიბეში ხომ ჩხრიალებს მამონის ვერცხლი და მეტი რა გინდათ.
ესაა ნორმა?
ეს მოგწონთ?
ამათ აქვთ ღირსება?
თუ უნდა დაგვცინონ და ეს ავიტანოთ?
ხომ ეყარნენ თავისთვის, არავინ იხედებოდა მაგათ საწოლში. კრაზანებივით რომ აშალეთ და ამათ გარყვნილობა წესად აქციეთ, ეგაა ვალდებულება?
ჩვენ დაგვცინიან კავკასიელები და ვართ კიდეც დაცინვის ღირსნი.
ისე, ამათ ამ ბანჯგვლიან მკერდზე მარტო ღირსების მარში რას ეყოფათ, ღირსების ორდენიც ჩამოკიდეთ!
ირმა ბეგლარიშვილი, პუბლიცისტი