დიდი ხანი ვორჭოფობდი, დამეწერა თუ არა ჩემი აზრი ეგრეთ წოდებულ ლგბტ აღლუმთან დაკავშირებით, რეალურად - სოდომ-გომორას ზეიმზე. თავს ვიკავებდი იმიტომ, რომ რუსეთში მცხოვრები ქართველების აზრი, ჩვენი ვაი -თანამემამულე ლიბერალების მიერ პროვონციულ პრიზმაში განიხილება და ფორმულირდება კრემლთან და პირადად ვლადიმირ პუტინთან, რაც სრული აბსურდია და არსებულ რეალობის ანტონიმია.
საოცარია, მაგრამ მხოლოდ ქართული ლიბერალური მუტირებულმა სამჭედლომ შეძლო აქსიომად ექცია – რუსეთში მცხოვრები მილიონმდე ქართველი კრემლის პოლიტიკის გამტარებლად. რა გაეწყობა – იყოს ეგრე , როცა საქმე რჯულის და მამულის და ერის დაცვას ეხება , მაშინ დუმილი ღვთის და ქვეყნის ღალატია , მოღალატეობას კი ღირსეულად ბრძოლის ველზე სიკვდილი სჯობს.
ახლა ორიოდ სიტყვა ლგბტ აღლუმს , მისს არსსა და მეტაფიზიკასთან დაკავშირებით. რატომ არის, რომ ბოლო ათწლეულის მანძილზე, ყოველ მაისის თვეს ქვეყანაში წლის მთავარ მოვლენად სოდომ–გომორას ზეიმის გამართვის თემა დომინანტურად განიხილება , იმართება ცხარე დისკუსია ამ თემაზე , საქმე ხშირ შემთხვევაში ძალადობრივ კონფლიქტამდეც კი მიდის და ისედაც დემორალიზებული, დეზინტეგრირებული და დეზორიენტირებული ჩვენი ქვეყანა და ერი რამოდენიმე თვე თავიდან ფეხებამდე იძირება ამ თემის ჭაობში .
სოციალური კვლევები და სხვადასხვა სამოქალაქო ინსიტუტების მიერ მოყვანილი სტატისტიკა აშკარად ცხადჰყოფს, რომ , საქართველოში ლგბტ-თემი არც თუ ისე მრავალრიცხოვანია და რომ არა ჭიქაში აგორებული ხელოვნური ქარიშხალი , ვერც კი შეამჩნევდა ერი მათ არსებობას . მით უმეტეს, როცა მამათმავლები , დედათმავლები და სხვა სახის სექსუალური უმცირესობები ყველა დროში იყვნენ საქართველოს ისტორიაში ,მათ შორის საბჭოთა , შემდეგ კი პოსტსაბჭოთა პერიოდში და არასოდეს ჰქონიათ არსებობის პრობლემა ჰეტეროსექსუალურ საზოგადოებასთან, დღეს კი აშკარად სახეზეა გამოცხადებული ომი ორ სექსუალურ ორიენტაციას შორის , რომელიც ოფიციალურად დეკლარირდება როგორც ჰომოსექსუალური სოციალური ჯგუფების და ჰეტერესექსუალი ჯგუფების სამოქალაქო კონფლიქტი . არის თუ არა ოფიცალურად დეკლარირებული კონტექსტი სიმართლე ? რა თქმა უნდა არა ! ეს მხოლოდ და მხოლოდ არის მცდელობა , სასურველის რალობად გასაღებისა , როდესაც ლგბტ ლობი და სრულიად ქართული ლიბერალური საზოგადოება კონფლიქტის ხელოვნურად ინსპირირებას ახდენს სუბიექტური მიზნების რეალიზებისთვის , რომლის ფაქტორიც ორ სეგმენტში გამოიხატება :
- მოხდეს საკითხის პოპულარიზაცია , იდეალიზაცია , რეკლამირება .
- მერკანტილიზაცია , მატერიალური მოგების მიღება .
ერთი შეხედვით თითქოს კატასტროფული არაფეტია ლგბტ თემის მიერ დაგეგმილ აღლუმში , რომელიც არც პირდაპირ აგრესიულ მილიტარისტულ, არც ექსტრემისტულ სახეს არ ატარებს , ადამიანს ეგონება, რომ ეს არც თუ ისეთი ტრაგედია და საფრთხეა ქვეყნის და ერისთვის . მაგრამ ვაი, რომ ყველა საფრთხეთა შორის ყველაზე უფრო რისკის შეცველია და ერის და ქვეყნის იდეური და მატერიალური არსებობის ბედსაც წყვეტს . თუ რატომ არის ეს ასე ეხლა განვმარტავ : ჩვენ მეტად რთულ პერიოდში გვიწევს ცხოვრება , პოსტსაბჭოთა პერიოდში , პოსტმოდერნის არასტანდარტულ – არხიმოდერნის სოციო –კულტურული სივრცის პარადიგმაში , სადაც პოსტლიბერალიზმი სპირიტუალურ ქაოსს და სრულ იდეოლოგიური ქიმერას შექმნის საზოგადოების ცნობიერებაში .
სანამ ჩვენი ერი 70 წელი საბჭოთა კავშირში ცხოვრობდა (დანარჩენი სამყაროდან იზოლირებულ სივრცეში) , ნაწილი ქრისტიანული , ნაწილი კომუნისტურ–ათეისტური , ნაწილიც სტოიცისტური მორალით და ეთიკით , მას მაინც ერთ სოციო–კულტურულ სივრცეში უწევდა ცხოვრება, რამაც “ჰომო სოვიეტიკუსად” ჩამოაყალიბა და არც მოდერნის ეპოქა გაუვლია , არც ლიბერალიზმის , კონსერვატივიზმს და კლასიკურ ბიზანტიურ კულტურასაც, რასაც ქრისტიანული საქართველო ერქვა, 70 წელი უარყოფდა . სსრკ დაშლის შემდეგ ფაქტობრივად ჩვენ აღმოვჩნდით მენტალური და მსოფხედველობრივი გამოწვევების წინაშე , რაც ახალმა რეალობამ მსოფლიოს ახალმა აღქმამ და მოთხოვნბმა მოიტანა .
ეროვნულმა მოძრაობამ , რომელიც ქვეყნის დამოუკიდებლობის აქტორი გახლდათ , მისი იდეოლოგია სრულიად იყო დაფუძნებული ტრადიციულ – ქრისტიანულ ფასეულობებზე და სწორედ ამ იდეის ირგვლივ გაერთიანდა ქართველი ერი . უკვე დამოუკიდებელი პოსტზვიადისეული საქართველო შევარდძნაძის ეპოქაში დასავლური ინტეგრაციის გზას ირჩევს და სწორედ აქედან დაიწყო იდეოლოგიური კონფლიქტი , მენტალურ და მსოფხედველობრივ კონტექსტში ქართული საზოგადოების სხვადასხვა სოციალურ ჯგუფებში, სადაც ერთმანეთს დაუპირისპირდა ტრადიციულ–კონსერვატორულ– მართლმადიდებლური ქართული საზოგდოება და კოსმოპოლიტურ– ლიბერლურ –სეკულარისტი – მედასავლეთე საქართველოს პოლიტიკური ელიტა . პოსტმოდერნისტული დასავლთი ქრისტიანულ კულტურასთან ვერანაირად ვერ ასოცირდება , რადგან რაც ლიბერალიზმმა მოდერნის ეპოქაში უარყო ევროპულ კულტურაში , პოსტმოდერნმა ულტრა სეკულარიზმის და ულტრა პრაგმატიზმის ხელით სრულიად გაანადგურა და დაასამარა , რისი ლოგიკური დასასრულიც იყი ხანძარი პარიზის ღვთისმშობლის ტაძრში , როგორც ნიშანი ღვთისა , ღვთისგან გადნდგომილთა მიმართ , უფალმა დატოვა ევროპა , უღმერთობის და ღვთისგმობის გამო . როცა ჩვენ ვირჩევთ დასავლურ კურსს , გარდა ეკონომიკური და სამხედრო ინტეგრაციისა უნდა მოვახდინოთ მენტალური ინტეგრაციაც დასავლურ სამყაროში და საზოგადოებაში , აქ კი ერთის მხრივ იდეოლოგიური დილემის წინაშე ვდგებით , რათა გვიწევს საკანონმდებლო დონეზე ,რიგ ფუნდამენტურ ფასეულობებზე უარის თქმა , მათ შორის ადამიანის უფლებათა სფეროში ლგბტ თემის , ჰომოქსუალიზმის პროპგანდა და ერთსქესიანი წყვილების ქორწინების დაკანონება . რაღა თქმა უნდა ჩვენ ერს და ქვეყანას , არ უღურს ესეთ ფასად არც ევროკავშირი და არც ნატო , რადგან თუ ჩვენ ამას დავუშვებთ საქართველოში , მაშინ ფორმალურ საქართველოდ მხოლოდ ეთიკურ– ესთეტიკურ – ფასადურ ქართველებად დავრჩებით , ეთნო ფოლკისა და ეთნო სამზარეულოს დონეზე . მართმადიდებლური ტრადიციული ფორმის , ქრისტეს სულით გაჟთენთილი საქართველო არ ცნობს და ფოზიკურად ვერ იცნობს სოდომ – გომორის ზეიმს ქვენს მიწაზე , რომელიც ქრისტეს რჯულის დაცვისთვის ჩვენი წინაპრების სისხლითაა მორწყული .
ამიტომაც ძალზედ მნიშვნელოვანია დასავლეთს მოვთხოვოთ გამოიყენოს კანონმდენლობის კოლიზიის დაძლევისთვის გარცვეული კონსესუსი და უარი თქვას ლგბტ უფლებების და რელიგიის საკითხები ჩვენი კანონმდებლობის პუნქტების დაახლოება ევროკავშირის საკანონმდებლო ბაზასთან . მაგრამ როგორც სამწუხარო რეალობა გვაჩვენებს დღევანდელი პოლიტიკური ელიტა იუდას გზას ადგას და ის რაზედაც მიხეილ სააკაშვილის ფანტაიაც კი ვერ წვდებოდა ქართული ოცნების მთვრობა ასხამს ფრთებს , საკანონმდებლო და აღმასრულებელი ხელისუფლება დიდის მონდომებით იღწვიან ლგბტ თემის უფლებათა დასაცავად სოროსის არასამთავრობო სექტორთან ერთად , თუმცაღა გაუგებარია ვისგან იცავენ და ვის ?!
რაოდენ პარადოქსულადაც არ უნდა ჟღერდეს დასავლური სტრუქტურები დაჟინებით არ თხოვენ ქართულ მხარეს არც ლგბტ აღლუმის , არც ერთსქესიანთა ქორინების და არც სექსუალური სწვლების დანერგვას სკოლები , მათ მხოლოდ სარეკომენდაციო ხასიათის წინადადებები აქვთ . ყველა ამ ნეგატიური მოვლენის ინიციატიორი ისევ ქართული პროვინციული პოლიტიკური ელიტა გახლავთ , რომელიც ვითომ ესეთი ფორმით უმტკიცებს დასავლურ საზოგდოებას ერთგულებას ლიბერალური ფასეულობების მიმართ და ამ დროს არც კი იცის , რომ ბედკრული ლიბერალიზმი კარგა ხნის გარდაცვლილია და პოსტლიბერალიზმის ხანაში ფსეულობების სრული სიცარიელე აქვს დასავლურ საზოგდოებას . არც ის იცის საცოდავმა ქართულმა პროვინციულმა პოლიტ ელიტამ და ლიბერალურმა საზოგადოებამ , რომ მიუფურთხებია დასავლეთს თქვენი იდეური ერთგულებისთვის , ისინი სამყროს დასაბამიდან პრაგმატული პარდიგმიდან გამოდიან , სადაც მატერიალური ინტერესები უპირველესია , მისი პარტნიორი თუნდაც იყოს საუდის არაბეთი ვაჰაბიტური იდეოლოგიით , მთვარია – დივიდენდი მიიღოს .
დღევანდელი ხელისუფლბა სუიციდისკენ მიდრეკილ ადამიანს მაგონებს , რომელიც ვერ აცნობიერებს , რომ ტრადიციული ფასეულობებზე უარის თქმა გაანადგურებს ისედაც უკიდურეს პოლიტიკურ და იდეოლოგიურ კრიზისში მყოფ საქართველოს .
როგორც დასავლელი კონსერვსტორი მოაზროვნეები, სხვადასხვა ქვეყნების და ეპოქების წარმომადგენლები, გნებავთ, თომას ჰობსი, ჟოზეფ დე მესტრი და გნებავთ პატრიკ ბიუკენანი, ამტკიცებენ სახელმწიფოს ძლიერება დგას ორ ფაქტორზე – რელიგიურსა და ეთნიკურზე. თუ ჩვენ ამ ორ ფაქტორს გამოვაცლით ჩვნს ქვეყანას, ის უეჭველად ჩამოიშლება , რადგან მას აღარ ექნება ქართული სახელწიფოებრიობის ფუნდამენტი – ქრისტიანული რელიგიური ფასეულობები და ქართველი ეთნოსი , როგორც ქართული სახელწიფოებრიობის ჩამომყალიბებელი .
ვერც ერთი აბრაამული რელიგია ვერ მოდის “კოაბიტაციაში” სოდომ – გომორას ცოდვასთან , იუდაიზმის და ისლამის ნორმები ძალან მკაცრ რელიგიურ სანქციებს უწესებს ცოდვის ამ ფორმას .
ასე მაგალითად , ისრაელში მორწმუნე ორთოდოქსი იუდეველები დაუღალავად ებრძვიან ლგბტ აღლუმებს , ხშირად საქმე სისხლისღვრამდეც კი მიდის , აღარფერს ვამბობ ისლმურ სახელმწიფოებზე სადაც შარიათის კანონი სასჯელის უკიდურეს ფორმას – სიკვდილით დასჯას აწესებს სოდომ–გომორას ცოდვის გამო . ასევე კანონი ბევრ ქრისტიანულ ქვეყანაში , მათ შორის აშშ ბევრ შტატში კრძალავს ლგბტ აღლუმებს და ერსქესიანთა ქორწინებას . რაღა თქმა უნდა მე რადიკალური სანქციებისკენ არ მოგიწოდებთ, არც ვინმეს სიკვდილით დასჯას ვითხოვ და არც გაროზგვას , უბრალოდ გამოვდივარ მართლმადიდებელი ქრისტიანის პოზიციიდან და ცოდვას ვებრძვი , შევაგონებ ცოდვილს , მაგრამ ვიტოვებ უფლებას, დავიცვა საკუთარი რწმენა , ერი და ქეყანა, როდესაც სახეზე გვაქვს ანტიქრისტიანული ნორმების და იდეოლოგიის ძალადობრივი პროზელიტიზმი და პროპგანდა . მიუხედავად იმისა რომ , მართლმადიდებლობა ჰუმანური , ჭეშმარიტად ტოლერანტული და პლირსტისტული რელიგიაა , ამ ტერმინების ქრისტიანული ფორმულირებით , ის ამავდოულად შეურიგებელია ცოდვასთან და რჯულის და ქვეყნის დაცვას ცეცხლით და მახვილით გვასწავლის .
საქართველოში დღეს ლიბერალების და ლგბტ აქტივისტების შემდეგი ნარატივი მუსირებს , თითქოს ქართული სოციო – კულტურული სივრცე რომელიც არის ჰეტერონორმატიული და ფალოცენტრისტული, არსებობის საშუალებას არ აძლევს ჰომოსექსუალებს, რაც ძირშივე აბსურდული თეზაა . თუ ასეა, მაშინ როგორღა ახერხებენ ჩვენი ოპონენტი ლგბტ თემი და მათი ლობისტები არათუ ფიზიკურ არსებობას ქართულ საზოგადოებაში, არამედ საკანონმდებლო , აღმასრულებლ და სასამართლო ხელისუდლებაში , ასევე მედიასა და სხვა სამოქალაქო ინსიტუტებში თავიანთი ინტერესების დაცვას და პოპულარიზაციას ? რაღა თქმა უნდა, მათ მშვენივრად იციან, რომ ცრუობენ, მაგრამ ისინი იბრძვიან ჩვენი იდეოლოგიის დისკრედიტაციის და დასუსტების და შემდეგ მასზე გამრჯცებისთვის , ეს უნიკალური შემთხვევაა , როცა 2% უმცირესობა ძალადობრივი გზით ახდენს 98% ქვეყნის პოპულაციის იდეურ მონოპოლიზაციას . დღევანდელი ჩვენი ცივილიზაციის დიდი ნაწილი , რომლის ნაწილოც გახლავთ ქათული კულტურა არის მასკულინური , რაც გამოიხატება პატრიარქალურ ცხოვრების წესში , კავკასიაში ეს ორმაგად იგრძნობა სუბკულტურის თავისებურების გამო , რომელიც მეტად ტრადიციულია , სადაც ქალის უფლება და მისი ფსიქო – სოციალური არქიტიპი მისი ფუნქიები სრულიად პარიტეტულ პრინციპეპზეა დამყარებული სოცილურ სივრცეში , უფრო მეტად ეს იგრძნობა კავკასიის საქრისტიანოში ქარულ მარლმადიდებლურ კულტურაში . ის რასაც მეინსტრიმ ფემინიზმი 21 ე საუკუნეში ნოვაციად აწვდის მსოფლიო საოგადოებას , ჩვენს წინაპრებს შუასაუკუნეებში ქონდად . ასე რომ ჩვენი კულტურა სრულიად ტოლერანტული და პლურარისტულია ტრადიციულობის ჩარჩოში , ლიბერალების და ლგბტთ თემის, ასევე მათი ლობიტსტების პრეტენზიები კრიტიკას ვერ უძლებს და სრული ფიქციაა . ჩვენ ვერ ვიტყვით უარს ღმერთზე , ვერ დავანგრევთ ჩვენს სოციო – კულტურულ სივრცეს , ვერ მოვახდენთ მენტალურ სუიციდს მხოლოდ იმიტომ რომ ესე სურს ჩვენი საზოგადოების უმცირეს ლიბერალურ და ლგბტ თემს , მსგავსი ნონსენსი არ მოხდება , რადგან წინააღმდეგ შემთხვევაში , ჩვენს ერს და ჩვეყნას გადაშენება უწერია .
დღეს ქართული საზოგადოება ძალიან მტკიცე პოზიციაზე უნდა დადგეს , უნდა დაირაზმოს და წინ აღუდგეს ულტრალიბერალურ ფაშიზმს , რომელიც საზარბაზნე ხორცად იყენებს ლგბტ თემს და პრინციპულად სურს სოდომ- გომორას ზეიმის გამართვა . ეს აქცია ლგბტ თემის რეალურ ყოფას ვერ შეცვლის ქართულ სივრცეში , საოგდოება ისევ ისეთივე განწყობით დარჩება ამ სოციალური ჯგუფის მიმართ , ამ აქციას მხოლოდ ერთადერთი მიზანი აქვს , ლიბერალიზმის ძალადობრივი გზით სურს იდეური გამარჯვების მოპოვება მართლმადოდებლურ ქართულ იდეაზე , ტრადიციულ საზოგადოებაზე , სურს ჩვენი სოციო – კულტურული ნორმებზე დომინირება , სწორედ ამიტიმ მიდიან პროვოკაციულ ვაბანკზე და მაქსიმალურად ცდილობენ ჩაატარონ ეს აღლუმი , პარალელურად იციან რომ თემა სენსიტიურია და საზოგდოების მხრიდან იქნება ასიმეტრიული პასუხი , პროვოკაციაზე მიიღებნ აგრესიას ემოციურ ფონზე , იციან
მაგრამ იბრძვიან საბოლოო გამარჯვებისთვის სისხლის უკნასკნელ წვეთამდე , ეს საკრალური ბრხოლაა სადაც ხორცშესხმული დემონი ებრძვის ქრისტეს სამწყსოს , ახალისრაელს და მის ძხოვრების წესს .
რა უნდა ვქნათ ჩვენ ? რაღა თქმა უნდა არ უნდა დავუშვათ სოდომ – გომოლის ზეიმი , წინააღმდეგ შემთხვევაში ღვთის სასჯელი გარდაუალია , თუ მსგავსი რამ ჩატარდა მამოდის ჩვენი ერი განეშორება უფალს , რაც დამღუპველია ქვეყნის მომავლისთვის , აღარაფერს ვამბობ რელიგიურ ასპექტზე , ცოდვის არსზე და ჯოჯოხეთზე . ხოლო თუ ჩვენ აღვუდგებით ღირსეულად ამ დემონურ აქტს და ერთ ნაბიჯს მაინც გადავდგამთ უფლისკენ, ის ათი ნაბიჯით გვიპასუხებს და აკურთხებს ჩვნს ერს , როგორც ეს ისტორიულად ხდებოდა , მისმა მფარველოვამ და მადლმ დღემდე მოგვიყვანა და არაერთხელ გვიხსნა გველეშაპის მუცლისგან .
ასი ათასი მოწამის ქალაქში გეი აღლუმი არ უნდა ჩატარდეს , რადგან უფალი არ მიიღებს ესეთ ფაქტს , გავიხსენოთ ძველი სჯულიდან თუ რა სახის სასჯელი მოუვლინა სოდომსა და გომორას ღმერთმა (მეორე რჯული 29:23) – “გოგირდი და მარილი; გადამწვარია მთელი ქვეყანა, არ ითესება და არც არაფერი იზრდება, დაიქცა როგორც სოდომი და გომორა, ადმა და ცებოიმი, ქალაქები, რომლებიც თავისი რისხვითა და წყრომით დააქცია უფალმა.”
ჩემო ქრისტესმიერო დანო და ძმანო ყოველგვარი ძალადობის გარეშე , რათა არ მოხდეს ჩვენი , ანუ ქართული , ქრისტეს გზის მარგინალიზაცია წინ აღვუდგეთ სოდომ – გომორას ზეიმს , ჩავხერგოთ გზები როგორც დიდგორზე , ბასიანზე და ზამწორზე , როგორც ხრესილის და კრწანისის ბროლებში , არცერთი ნაბიჯი უკან როდესაც საქმე ეხება ქრისტეს რჯულისა და ქვეყნის დაცვას , როცა სამე ეხება ერის მომავალს , ჩვენი იდეური და ფიზიკური არსებობა-არარსებობის საკითს . ჩემს წერილს დავასრულებს წმინდა მეფე ვახტანგ გორგასლის სიტყვებით :
“მე წავალ ღვთის წინაშე და ვმადლობ მის სახელს, რომ არ დამაკლო გამორჩეულთა წმიდათა მისთა. აწ გამცნებთ თქვენ, რათა მტკიცედ იდგეთ სარწმუნოებაზე და ეძიებდეთ ქრისტესთვის სიკვდილს”!
მრავალ აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულს დაგვასწროს უფალმა საქრისტიანო საქართველო!
შოთა აფხაიძე