„საბჭოთა პერიოდში ჟურნალ- გაზეთების მანიაკალური მკითხველი ძალიან ბევრი იყო. მეც მათ შორის. ახლაც მახსოვს ის გულისფანცქალი, სადარბაზოში სპეციალურად ჩამწკრივებულ ყუთთან რომ ჩავიდოდი პატარა რკინის გასაღებით ( რომელიც ყველა დანარჩენსაც აღებდა) და ნელა გავხსიდი- სიამოვნების გახანგრძლივებით! რა “ოქროს კვერცხი” დამხვდებოდა ამჯერად?
“ნაუკა ი ჟიზნ”, “ვოკრუგ სვეტა”, ” რავესნიკ”, “ფუტბოლ ჰოკეი”… ხედავთ, სულ რუსულების ჩამონათვალი გამომივიდა, თუმცა ყველა ქართული ჟურნალ- გაზეთიც გამოწერილი მქონდა, მაგრამ ქართული ჟურნალებიდან მხოლოდ “ცისკარი” იმსახურებდა ჩემს სიყვარულს. “ნიანგსაც” გადავხედავდი ხოლმე, მაგრამ ახლოსაც არ იყო ხარისხით მის რუსულ ანალოგთან. საერთოდ, ცენტრალურ (რუსულ) ჟურნალებს ძლიერი რედაქციები ჰქონდათ. გაზეთებსაც. მიყვარდა “ლიტერატურული საქართველო “, მაგრამ ისიც ჩამოუვარდებოდა “ლიტერატურნაია გაზეტას”.. ეს ჩემი აზრია და არავის არ ვახვევ თავს. დიდ ქვეყანას, მთელ საბჭოთა კავშირს, რომ მეტი ფინანსური და ადამიანური რესურსი ჰქონოდა- ამაში საკვირველი არაფერია. ჩამოთვლილი პრესა თვეში ან კვირაში 1ჯერ გამოდიოდა, ხოლო ყოველდღიურ პრესაში ჩემი ფავორიტი იყო “სოვეტსკი სპორტი”! ..რაღაც ძალიან “რუსეთუმე” გამოვდივარ და ხომ არ გავჩერდე? არ გავილანძღო… მაგრამ იცოდეთ: ჩემი თაობის კითხვის მოყვარულებისთვის, საბჭოთა პრესა ხარისხიან პროდუქციას უფრო რუსულ ენაზე თავაზობდა მკითხველს. ამიტომ ვინმე 50 წელს გადაცილებული თუ გეტყვით : ” ყმაწვილობისას მე რუსულ ჟურნალ- გაზეთებს არ ვეკარებოდი”-ო, ის ან იტყუება, ან საერთოდ მკითხველი არ იყო. დისიდენტებიც კი ეცნობოდნენ რუსულ პერიოდიკას. ამაში ცხადია იდო იდიოლოგია! ანუ, რა თქმა უნდა, სპეციალურადაც კეთდებოდა, თუმცა ობიექტურადაც, როგორც გითხარით, პატარა რესპუბლიკას ადამიანური რესურსიც ნაკლები ჰქონდა. ეს პერიოდული პრესა, თორემ კარგი წიგნები საშოვნელად საჩალიჩო იყო და ნათარგმნის- რუსულად წაკითხვა ჯობდა (უმეტეს შემთხვევაში).
რატომ იყო “სოვეტსკი სპორტი” ჩემი ფავორიტი? სსრკ ჩემპიონატის ყველა ფეხბურთის მატჩის ძალიან კვალიფიციური ანალიზი, მთელი მსოფლიოს ქვეყნების ჩემპიონატების- რომელთა თამაშებს ვინ გვანახებდა მაშინ- სრული განხილვა. გაზეთს გადავყავდი ჩემთვის უცნობი სპორტების ზღაპრულ სამყაროში! პირველ რიგში ფორმულა1! ეს იყო ჯერ ნიკი ლაუდას და ემერსონ ფიტიბალდის ერა, შემდეგ აირტონ სენა და ნელსონ პიკე… ყველა რბოლისწინა კვალიფიკაციის გარჩევა, რბოლის ისეთი ანგარიში, რომელსაც რეალში ყურების დროსაც ვერ მიხვდება ჩემნაირი დილეტანტი. ვყლაპავდი ამ სასწაულს მონაკოს ტრასაზე, ემატებოდა პარიზ-დაკარის უმძიმესი რალის ანგარიში- როგორ გადატრიალდა ჯიპი, მოსძვრა საბურავი და ა.შ. წარმოვიდგენდი ტოკიოს ბაშოს აღმოსავლურ სამყაროს, ზღაპრული სუმოისტებით, ნბა-ს კალათბურთის რეგულარულ ჩემპიონატს, რომლის ერთი მატჩი ბოსტონ-ცინცინატი არ ვიცი რა გზით ჰქონდათ მოპოვებული და ყოველი ლიტონიობის ღამეს გვაყურებინებდნენ, “შესანიშნავ შვიდეულთან” ერთად, სახლში რომ დავრჩენილიყავით… გადავყავდი ამ გაზეთს ზღაპრულ სამყაროში, თანაც ძალიან რეალისტური, ჩემთვის სრულიად გასაგები ანალიზით და ერთს ვნატრობდი: ხომ შეიძლება მოხდეს სასწაული და ვიხილო ფორმულა-1ს რბოლა?? არა კინოში- ივ მონტანის და ტოსირო მიფუნეს შესრულებით- არამედ პირდაპირ, ცოცხლად (“ლაივი” სიტყვა მაშინ არ იხმარებოდა, გოიმები ვიყავით)?! …
..და დადგა ერთხელაც ეს ნანატრი დღე- პირდაპირი რეპორტაჟი ფორმულა-1 ს ტრასიდან ( არ მახსოვს რომელი იყო). წელი ზუსტად არ მახსოვს. დიდი ამბით შევიკრიბეთ ძმაკაცები ერთად საყურებლად. დაწყების წინ ერთმანეთს ვაჩუმებდით- რამე რომ არ გამოგვრჩენოდა…. 15 წუთის შემდეგ გამიჩნდა შთაბეჭდილება, რომ სახლის ელექტრომრიცხველზე ვიყავი ჩაშტერებული- იგივე მოძრაობები წრეზე, ყოველგვარი ექსცესების გარეშე. მეოცე წუთზე ერთმა მეგობარმა მორიდებით შემოგვთავაზა: “თან, კარტიც ხომ არ გვეთამაშაო?”. თან-ო! ძირითადადად კი არა.. ცოტა ხანში ლუდიც მოვწრუპედ და ჩვეულებისამებრ დავხოცეთ კარტში ერთმანეთი! მორიგე ხელის დამთავრების შემდეგ ვკითხეთ თამაშგარე დარჩენილ ერთ ჩვენს მეგობარს, როგორ დამთავრდა რალიო. იმის შემდეგ არცერთი რალისთვის არ მიყურებია- სრულიად უინტერესო საქმიანობად მივიჩნიე. მეუბნება ჩემი მეგობარი- Shalva Ogbaidze : – ვერ გებულობ, ერთად ვუყუროთ, თან აგიხსნი და ნახავ რა საინტერესოაო- მაგრამ მთლად არ მჯერავს, რადგან ამატებს- თან ვისკი ვწრუპოთო!
…მაგრამ გუშინდელი დღე იყო სხვანაირი! ამდენი წლის შემდეგ პირველად ვიხილე ლაუდა- ფიტიბალდის დროიდან წარმოდგენილი ზღაპრული სამყარო ცხადში! გუშინ საოცარი ფორმულა-1 იყო- კინო გადასაღები! გუშინ გავდე ხიდი რეალურად ნანახ რბოლასა და ყმაწვილობის წარმოდგენაში! სასწაულად მოუგო ბოლო წრეზე ფელსტეპენმა არამხოლოდ რბოლა- მთელი ჩემპიონატი დიდ ჩემპიონ ჰემილტონს!
ზღაპარი გაცხადდა!..“
ბოჭორიშვილის სახელობის კლინიკის დირექტორი, დავით გადელია; სოციალური ქსელი